Arap Emirlikleri'nde Hamile Olmak

Dün beni bloğumdan tanıyıp, tanışmak isteyen birisiyle birlikteydim. Tesadüf odur ki, O'da benden iki hafta önce hamile kalmış. Yani aramızdaki hafta farkı iki! Gerçekten herşeyin taze taze yaşandığı bu cici insanla bir sürü ortak konuyu ve yaşanmışlığı paylaşmak bana çok ama çok iyi geldi, ne diyeyim?! Vakit gerçekten hızlı geçti. Bir de beni duygulandıran bir şekilde N.'dan bebeğe ait ilk hediye olan body takımları geldi :) Bir de aşure...

Buraya geleli bizim oralardan yapılan bir lezzetin elime hazır gelmesine yabancılaşmıştım işin doğrusu. Öyle kendi kendime aş erip, gece rüyalarıma giren, buharı tüten İstanbul simidiyle falan avunuyordum. İnsan kendini paspas gibi hissederken canı etli yaprak dolması çekiyor mesela ya da ne bileyim lahmacun, İskender kebap...Daha bir sürü buralarda ha desen bulamayacağın, kendin yapmak için de özel çaba sarfedeceğin yemekler. Ne yalan söyleyeyim, N. çantanın içinde aşure getirdiğini söyleyince kedi gibi mırıldanıp, bir kolun altına girmek geldi içimden. Kendimi ilk defa beni hiç tanımayan biri tarafından gerçek anlamda şımartılmış ve özel hissettim.

Buraya geldiğimden beridir aralı sıralı arkadaşlarla gidip kahvaltı ettiğimiz bir yere gidecektik ki oranın kapandığını uzun süren araştırmalardan ve hamileliğin verdiği beyin büzüşmesine serzenişlerden sonra anladım. Kızcağız da bilmiyor, soralım diyor da ad san yok, hani o şu kadar dirheme sınırsız çay kahve ve bir güzel kahvaltı menüsü olan yer???? Benim klasik huyum bin kere girdiğim bir dükkanın ya da mekanın adına bakmamak...Al sana böyle olur işte!

16. hafta bittiğinden beridir yani topu topu üç gündür iyileşme var. Kesinlikle! Dişlerimi fırçalarken öğürme gelmiyor, kokular midemi bulandırmıyor, kirlere baktıkça kusasım gelmiyor, yalnız hala bir mukus burnumun arkasında beklemekte...Nedir o anlamadım gitti. Hayatımda başıma böyle bir şey gelmemişti. Bir de yorgunluk olursa ya da stres mide o zaman tepki veriyor. Aç kalmak kesinlikle yaramıyor falan filan...Yemek yediğimde terleme, eskiden terleme ve mide bulantısıydı, bir de fenalık hissi. Onlardan geriye terleme kaldı. Eh, bu da bir şeydir!

Şu internet ne acayip bir teknoloji ki birbirlerini asla tanıyamayacak insanları biraraya getirebiliyor böyle.

Ayın dördünde yine doktor ziyareti... Üçlü test hakkında çok araştırdım, burada bayağı geç yaşta anne olanlar var, 45 üstü bile olanı gördüm. Amniyosenteze girip %95 herşeyin sağlıklı olduğunu öğreniyorlar. N.'ın dediği ilk kan testinde ki 11. haftaya denk geldiğini hatırlıyorum, ikili testi yapıyorlar, ona göre üçlüye gerek olup olmadığına bakıyorlarmış. Mantıklı...Benim doktorum gerekli görmedi, yaptırmayacağım. Türkiye'den arkadaşımla da konuştuk, bu sene doğum yapan taze anne olan hani,"Ben üç boyutlu ultrasona bile girdim ama Türkiye'de sigorta karşıladığı için bokunu çıkarıyorlar Evin Kedisi" dedi, katılıyorum. E nasıl yolunacak insanlar?! Amerika'da topu topu üç kere ultrasona giriliyor, normal doğum yapılmadı, o sigorta tarafından karşılanmadı mı içine dışına araştırılıyor ama maşallah bazı memleketlerde alan razı satan razı, arada hasta zavallı. Deney maymunu, üzerinden milyon dolarlar kazanılacak ( yolunacak ) tavuk!

Neyse, onun dışında burada görüştüğüm insanlar hem kendileri çok sakin bir şekilde hamile kalıyorlar, hem durumlarından mutlular, hem de hamile kalana çok özel ilgi gösteriyorlar. Bütün bayanlar gördüklerinde durumu soruyorlar, göbeğime dokunuyorlar falan :) Sağlıkla ilgili olan problemler bittikçe işin keyfine varmak sanırım daha kolaylaşıyor. Çünkü muhtaçlık duygusu ters orantılı olarak azalıyor.