26 Ekim 2011 Çarşamba

Annelerin Gücü Adınaaaaaa!

Bende eskiden pek çok insan gibi doğduğum ülkede ve hatta şehirde öleceğimi düşünür, babası askerlik yapanların nasıl da okullarını ve arkadaşlarını bıraktığına üzülür dururdum.

Yalova'ya taşındığımız zaman içimde oluşan öfkeyi anlatmak çok zor. Alt tarafı İstanbul, Yalova yani...O derecede bir mekana ve oradaki insanlara bağımlılık geliştirmiştim.

Milliyetçiliği asla ve asla bölücü, kafatascı bir duygu olarak düşünmedim. Hatta yıllarca, çok da şiddetli bir şekilde bunun ülkeyi bütünleştirici, vatanını seven insanın bir parçası olarak algıladım.

Bizim dönemimiz dinci yobazlara karşı Atatürk ilke ve inkılapları dönemiydi. Atatürk'ün ışığında medeniyetin, gelişmişliğin, örümcek kafalılığın karşısında durmanın verdiği bir kendine güven vardı. İstiklal marşını söylerken, andımızı okurken, tek sıra iki örgülü, üniformalı, rahat! hazır ol!!! lu bir eğitim sisteminde evet itiraf ediyorum Milli Savunma dersinde gelen emekli askerin kendinden geçercesine anlattıklarından darallar geçirir, tarih dersinde her nedense hiç durmadan okutulan şanlı tarihimize biraz şüpheyle bakar olsam da halimden memnundum. Türk'düm, doğruydum ve çalışkandım...Hatta Osmanlılar nasıl da o kadar millete hükmetmiş vay anasını duygusuyla ürperdiğimi de bilirim.

Sanırım, bu üzerimize dikilen giysinin ilk sökülme aşamaları kendi ülkemden olmayan biri ile evlenmemle başladı. Hani bilirsiniz işte, klasik bir; " Senden olmayanla yürümez." anlayışı hakimdir ve genelde her kültürün içe kapalı kısmını oluşturan insanlar farklı olanı itekler, içeri almaz.

Sonraları yapılan fikir tartışmalarında bu sefer yine sivil Ermeniler konu olduğunda kocamın karşı taraf gözünden "Ajanla mı evlendin kızım sen? Oraya karışmışsın da" tarzı zeka pırıltıları saçan diyaloglarına da gark edildim. Lise yıllarımda bu Osmanlıcılık da neyin nesi, herşey bu kadar adaletli ve şanlı mı tartışmasında sınıftaki bir öküzden tokat yemişliğim de var. Yani kısacası bu vatansever takımı tarafından vatan haini, kocası ajan, ne üdüğü belirsiz kadın sıfatlarını da aldım. (Arka plan, tebrikler şak şak şakkkk alkış sesleri...)

Yabancı damat olayında ailem tutucu olmadığından bu şüpheci yaklaşım yaşanmadı ama şimdi anlıyorum ki nesiller boyunca insanoğluna kodlanmış olan değişim korkusunun altında yatan en büyük sebep sizi yıllarca siz yapan eğitim sistemi ve sosyal çevrenizin unufak olarak dağılması, herşeyin tepetaklak olmasından geçiyor. Ha, bizde İngiliz bir damadın gelmesi bazı suratıma bile bakmayan akrabaların karşısında statü yükseltmeme, işleri İngiliz soyad sayesinde sanki daha bir rahat almama sebep oldu ki bu değişim bile benim midemi bulandırdı orasını da esgeçmeyelim.

Neyse efendim gel zaman git zaman bu insandan çocuklarım oldu. Türkiye'de birinci, Arap Emirlikleri'nde de ikinci...

Türkiye'de yaşarken ufaklık ana okuluna, ben çalışmaya başladım ve hemen sokağımızın sonunda yer alan (sokak Tarabya'da öyle ücra gelişmemiş bir noktada da değil) Yavrukurt Çocuk Evi'ne kaydolundu. İsmi yazıyorum üzerinden altı yıl geçti ve Yavrukurt Çocuk Evi bizim için hiç de iyi hatırlanmayan bir yerdir hala.

İsterseniz Türkiye genelini bizlere rahatlıkla yansıtan bu ana okulundan bahsedeyim biraz da...

Çocukların yemek yemesi ilk aşamada önemli kılınmış olan, askeri zihniyette, bol Atatürk'lü, büstlü bir ortamdı bu mekan sağolsun. Espri yapılması, insanların gülmesi, eğlenmesi, severek isteyerek öğrenmesi gibi bir amaç yoktu. Ve hatta çocuklar ne kadar sıraya girerlerse, önlerine konulan yemek ne kadar bitirilirse, dersi de hiç ses çıkartmadan ne oranda dinlerlerse o kadar İYİ olduklarının sinyallerini alırlardı.

Hedef, daha içeriye girmiş ufacık insandan mutsuz, kuralcı, vatansever ve Atatürk'çü, soğuk büstlerle donanmış, hazır ol ve rahat! la pozisyon değiştiren insanlar yaratmaktı. (Bu dini yobazlarda da çok görülen bir ortak noktadır, hayat mutsuzlukların ve acı çekmenin yeridir, cinsellik başta haz alınan tüm ihtiyaçlar ketlenmiş, haram kılınmıştır dikkatinizi çekerim)

Sabahları " İçtiğimiz can, yediğimiz kan olsun afiyet olsun afiyet olsun!" gibi bir tekerleme ile başlayan günler, yemeğini yemeyen öğrenciye zorla ağzına kaşık tıkarak ya da sofradan kalkmama cezası uygulayarak, yanlış yaptığı şey anlatılmadan " Git köşede düşün!" denilerek içine sıçılan bireylerden oluşan bir okuldu kısacası...

Aaa bu arada tüm bunlar böyle boktanlık olsun diye de yapılmıyordu, veliler memnun, öğrenciler pek bir mutluydu kendilerince, bundan daha doğal ne olabilirdi ki zaten hem ne güzel bir disiplin de vardı bebelerin hayatında.

Efendim? Bu okul bazında ama genelleyemezsin diyorsunuz değil mi? Genellerim! Çünkü ben kırk yaşındayım ve okullarımızda Atatürkçülük adı altında askeri zihniyetle yapılan bu eğitim ve öğretim zinciri sonucunda oluşturulmuş "Vatanımı çok seviyorum ne mutlu Türk'üm diyene!" prototipinin Türk olmayan insanlar tarafından nasıl algılandığını kendi çocuklarımı yabancı bir erkekten yaptıktan sonra daha bir düşünmeye başladım. Bak sen şu allahın işine!

Bu yalnızca milliyetçi unsurların öne çıkartılması ile de ilgili değil, ben din dersinin zorunluluğuna da karşıyım birader! Efendim? Eee fazla mı oluyorum? Olabilirim ben de buyum ne yapalım?

Buna literatürde "Empati" deniliyor. Yani neymiş?! Her insan kendi tecrübeleri doğrultusunda algılar hayatı, değil mi? Sen benim gözümle bakmak zorunda değilsin ama ben de senin gözünden görmek zorunda değilim. Bir de çok severek kullandığım " Algıda Seçicilik." vardır ki buna göre aynı ortama iki ayrı insan koy ve bir olayı seyrettir sonra da ne anladın? diye sor. Her iki insandan da tecrübeleri ve hayata bakışı açısından çok ciddi farklarda yanıtlar alırsın.

Ben bu kadar felsefeyi neden mi yapıyorum? Evet bu bir felsefedir ve bizim toplumumuzda her ne kadar tartışma kültürü birbiriyle küfürleşmenin köşesinden dönse ve çoğunlukla tersi ile noktalansa da felsefede " Bu mavi midir?" tartışması bile yapılır.

Yanıt, vatansever insana göre " Kızım bırak bu çiçek böcek felsefesini de gerçeklere dön, bak bizim insanımız katlediliyor, savaş var savaşşşş, git kanını yerde bırakmaaaaa!" gibi bir durum da sözkonusudur her zaman için de ondan.

Vatansever insan kendi toprağını, yaşadığı yeri benimser (bunun için vatansever olmak gerekmez ben şimdi burayı da seviyorum ama benim toprağım olarak görmüyorum) ve o alanı kendi otorite alanı olarak görür. Hani aynı hayvanlar alemindeki gibi, deriz ya sürüler olarak yaşayan attım şimdi aslanlar o bölgeyi otorite alanları olarak görürler ve sıkıysa sen gir bakim o alana, parçalar bırakır seni.

Eğri oturalım doğru konuşalım, bu askerlik ve yırtıcılık, "Hadiii hadiii gel sıkıysa gel bak ben seni nasıl yamultuyorum!" felsefesi insana adrenalin pompalıyor değil mi? Hani boks yapar gibi yahu, rakibini yendikçe erkeklik hormonun ve şöyle güzelce kendine bir güvenin ortaya çıkıyor, öyle mi?

Bazı literatürlerde gücüyle masturbasyon yapmak derler buna, mesela yeni araba almışsın kırmızı bir yarış arabası ama çok şık hem de hızlı, tatmin oluyorsun ona her bindiğinde gibi...Burada da öyle, her kavga anında karşındakini agresifliğinle sindirirken bir tatmin duygusu yaşarsın.

Bazı bilim insanları aynı duyguyu sadistlik olarak tanımlıyor.Kendin kendi hak ve özgürlüklerini savaşarak almış bir millet olarak başkasının özgürlük ya da sana ait değilim ine kulaklarını tıkarsan sen biz özgür bir ülkenin kimseye tamah etmeyen evlatlarıyız safsatasını kendi yaptığın baskı rejimi ile sıfırlarsın.

Sen milliyetçiliği vatanseverlik, herkesi kucaklama, öpme ve bağrına basma olarak algılayabilirsin ama soruyu şu şekilde değiştirip de sorayım o zaman, çocuklarını okula yolla ama tamamıyla farklı bir ülkede yaşa. Ne kültür senin kültürün, ne de dil senin dilin. Yalnız o ülkenin kuralları var o da şöyle; senin kültürünle ilgili hiçbir şey yok okulda, her sabah sen diyelim ki ben Arap Emirlikleri'ndeyim ve görev icabı burada yaşamak da zorundayım, oranın marşını söylemek zorunda çocukların. Ne mutlu Arab'ım diyene! dedirtiliyor. Kendi istiklal marşı, özel günleri dayatılıyor ama senden hiçbir şey okutulmuyor, hatta buna dini bile ekleyebiliriz sen Alevisin (attım şimdi) ama herşey sunni değerler üzerine oturtulmuş olarak sunuluyor. Sıkıysa okula alevilikle ilgili bir kültür sok yandın, sorgulamaya başladın mı emperyalist güçlere maşa mısın yoksa bölücü müsün sarkacı gider gelir bir sağaaaa bir solaaaaa...

Çözüm? İnsanların farklılıkları üzerine yapılandırılmış, içinde üveylik duygusu olan tek bir kanı, tek bir milleti sürekli öne çıkartan bir eğitim sistemi değil. Evrensel doğruların öğretildiği okullar...Matematik, felsefe, bilim, yaşam...Tarihse içine yorumlar katılmadan yapılan hataların bir daha tekrar edilmemesi üzerine kurgulanmış tarih, kanından gelen insanın coşturuculuğu öne alınarak değil. Bütün liderlerin aynı potada eksi ve artılarının değerlendirilmesi yönünde bir tarih...Çok beklerim değil mi? Evet biliyorum ama bunun için doğrularımdan vazgeçmiyorum.

Ben yalnızca bir düşünürüm....Ama İlhan Selçuk'un yazdığı gibi bizim ülkede "Düşünüyorsam Vurun!"

Herşeyi bana anlatıldığı gibi değil de kendi kendime araştırmalarımla birçok birbirinden habersiz yazılmış kitaplardan biraraya getirdiğim olaylarla derlemeye, kendi duygularımı doğru ve yanlışlarımı anlamaya çalışan bir meraklı diyelim bana. Acemice...Ötesi yok.

"Beğenmezsen çek git kardeşim zorla mı?!"

Yani rejim benim rejimimdir, sen bu rejime katlandığın sürece, benim gibi hayata baktığın ölçüde sevilir ve sayılırsın. Kuralları değiştirip de farklı düşünmeye başladın mı ülke bölücü, eskiden solcuydu bunun adı çünkü adam attım şimdi Allah'a inanmıyorum diyordu.

Şimdi soruyu tekrar değiştirerek soruyorum. Din bakımından yobaz bir ülkede "Ben ateistim arkadaş!" demekle Türkiye'de ben şu yaşa gelene kadar "Ben Atatürkçü değilim!" ya da "Milliyetçilikten hazetmiyorum." demek aynı toplumsal tepkiyle karşılaşmak demekti. Doğru mudur?


Atatürk'ün dokunulmaz bir noktadan çatık kaşlarla aşağı tarafa baktığı konumdan alınarak eksisiyle artısıyla tartışılabildiği, obejktif olarak liderlerin ve tarihin konuşulabildiği, her şeyin anlı ve şanlı olmadığı bir ortamı özlüyorum ne yapayım? 


Dinin de korkutası tarafından hiç hoşlanmam mesela. Demek ki bende korkutma duygusu ters tepiyor. Bu yalnızca bende olan bir durum da değil ki eğitim sistemimiz nesillerdir yan çiziyor. 


Artık isteyerek, merak edip severek, tartışarak öğrenen çocuklarımız olmalı, korkutularak nefret eden değil! 

Milliyetçi ve Atatürk'le ilgili hiçbir konuda taviz vermemecesine tapma noktasına getirmiş bir kalabalığa "Ben ateistim!"dediğimde "Hı?! İyi iyi! Olabilir!" ama " Milliyetçiliği bir tartışalım arkadaş?" dediğimde savaş çıkması noktasına gelinmesi bende çok ciddi bir çifte standart duygusu yaratıyor.

Kendimde yapamadım ama andım var çocuklarımda bunu başaracağım;

Onları ben yetiştiriyorum ve pek tabi ki büyük bir kıvanç ve gururla kendi doğrularımı onlara aktaracağım. (Bu ne büyük bir kuvvetmiş allahım şükürler olsun sana :))

Onları bir dinin höt zöt, cehennemde yanarsın, çarpılırsın, din ahlak duygusu getirir, din yoksa ahlak da yoktur safsatası yerine, evrensel insani duygularla, vicdanla eğiteceğim (ve eğitiyorum)

Hiç bir dinin yaptırımları, ve yapmamaları gerekli listesi beni bağlamadığı gibi çocuklarımı da bağlamayacak.

Ruhları ve zihinleri hiçbir ülkenin vatan sağolsunları ile değil sorgulamalar ve kendilerine göre doğru ve yanlışlarla şekillenecek.

Lideri takip etmeyecekler, kendi kendilerinin lideri olacaklar.

Dünyanın her köşesine yardım etmek için gidecekler, yardım ve sevgi için yaşayacaklar.

Haksızlıkların karşısında bireysel ve olay bazında duracaklar, kimseyi genellemelerle sınırlamayacaklar.

Bunu anne olmanın büyük kudretiyle yazıyorum.

Dünya üzerindeki her ülkenin güzel yemeklerinin tadına baksınlar, her vatanın insanıyla açık kapalı siyah beyaz konuşsunlar.

Dünyanın en fevkalade mutfağı bizim ya da dünyada bizim liderimizden daha büyük biri yoktur, dinimiz son dindir artık bunda geliştirecek eklenecek hiçbir şey bulunamaz larla değil herşeye soru işareti ile bakan, araştıran ve sorgulayan bireyler olsunlar.

Ve son söz, herhalde ben bir erkek olarak dünyaya gelseydim kıçımda bomba patlarken ölen bir düşünür olurdum.

Asker değil.

Ve gerçekleri dile getiren ses girer; "Dream on babe!!!"

Ve sahne kapanır.

25 Ekim 2011 Salı

Milliyetçileştiremediklerimizden misiniz?

Kardeşlik ve milliyetçilik karşıtlığından bahsederken hep o yapılan yanıltma da tekrar ediliyor. "Gerçekleri görmüyor musun?!!! Benim halkım bombalanıyor, öldürülüyor ama sen uyuyorsun! Tepkini koy!"

Öyleyse daha açık yazayım!!! Ben Kürt, Türk, Çin Halk Cumhuriyeti milliyetçiliğine ve diğer bilimum ülke milliyetçiliklerine de karşıyım! 

Yani daha açıkça ve vurucu versiyonu; TÜRKÇÜLÜK DÜŞMANI DEĞİLİM, TÜM MİLLİYETÇİ VE DİNİ TANIMLAMALARA GICIĞIM VAR.

Türkiye için de, BAŞKA ÜLKELER için de düşüncelerim SABİTTİR.

Nasıl yabancı bir ülkede yaşarken o ülkenin milliyetçi, ırkçı, dinci kısımından uzak duruyorsam, kendi ülkemde de aynı şekilde düşünenden uzak kalırım. 

Dünya üzerinde beslenen savaşların, ve terörizm'in ana 2 kaynağının olduğunu düşünüyorum.

Bunlardan birincisi DİNDİR, ikincisi MİLLİYETÇİLİK (Başka ülkelerdeki adıyla IRKÇILIKTIR). 

Aslında belki de takılan maskelerin ismi din ve milliyetçiliktir çünkü köklerin anası her zaman EKONOMİYE dayanır. 

Fakat hiç düşündünüz mü bilmem, diğer hangi konular sizce ölürken ve öldürürken bile iyi hissettirebilir? Sanırım, "Abi işte yıllardır işim yok, para sıfır,içim öfke dolu gebertiyorum." dan ziyade "Vatanım için..." ya da " İnancımın gereği uyguluyorum." demek daha bir şaşalıdır.   

Hiçbir din veya millet, diğerinin üzerinde yaptırım uygulama, baskı yapma, benim gibi düşüneceksin davranacaksın tarzı üstünlük taslama hakkına sahip değildir ve olmamalıdır. Etki olmadan tepki gelmez. Bu şartların sağlandığı ortamlarda herkes kendini eşit ve huzurlu hisseder sorun çıkmaz. 


Burada Atatürk'ün milliyetçiliği uyguladığı dönemin özelliklerine girme niyetinde değilim ama artık Fransız İhtilali ile ortaya çıkan ve çok uluslu imparatorlukların yıkıldığı ve küçük ülkelerin kurulduğu dönemle zamanımızın arasında büyük farklar vardır. O dönemde bir ülkenin kurulması için o duygu elzemdi yapıldı ve bitti. Artık dünya, dünya vatandaşlarınındır. Herkes eşit eğitim sağlık hizmeti alma hakkına sahiptir. 

BUNU GEREK DİN GEREK MİLLET VEYA IRK FARKLILIKLARIYLA SÖMÜREN ZİHNİYETLE İŞİM YOKTUR.

O yüzden, Türklüğü öne çıkartan, Kürt vatandaşımız dense de, anne veya baba kişiliğine bürünmüş bir edayla; " Bak, deprem oldu seni Kürtsün hala bağrıma bastım ve basıyorum. Taşlıyorsun, yapıyorsun, ediyorsun (Kürtlükle ilgili genelleme milliyete bağlı ayrımlaştırma) yine de yardım elimi uzatıyorum." tarzı paylaşımlardan sıkıldım. 

Burada, YARDIMA MUHTAÇ KÜRT diye bir şey yoktur, yardıma muhtaç olup bunu minnetle kabul eden veya kabul etmeyi kendince sebeplerle istemeyen İNSAN vardır.

Orada göçük altında kalmış ölümle pençeleşen insan mı taşlıyor küfür ediyor yoksa o bölgeye yardım gelmesini kendi çıkarı için engelleyen politik safta yerini almış insan mı? Bu bile kendi içinde bir sürü cevabı barındırabilir. 

Hatırlayanınız var mıdır bilmem, Türkan dizisi ekranlarda verilirken bölgeye tıbbi yardımın gelmesine engel olan çünkü oradaki halkı kendine göre evirip çevirememekten korkan ağalar vardı. Hala da vardırlar...İşte öğretmenleri, doktorları katleden, sürekli oradaki güvensizlik ortamından faydalanarak ve dini kullanarak insanların beyinlerini felç eden kuvvet bunlardır. Unutmayalım ki eğitilemeyen, sosyal hakların ulaşmadığı, terör dışında ismi cismi anılmayan o bölgelerden bu şekilde insanların çıkması da son derece doğaldır. 

Tepkim çok şeye ama bunlardan en önde gelenlerinden bir diğeri, 

İNSANLIĞINI  BIRAKIP MİLLİYETİNİ VE FARKLARINI ÖNE ÇIKARTARAK TANIMLANMIŞ HABERLERDİR. 

Benim düşünceme göre;

Türk'üm iyiyim doğruyum çalışkanım diye bir şey yoktur, Türk'lerin arasında da diğer her milletten insanda olduğu gibi kötü, ahlaksız, ruh hastası, işkenceci vb özellikten insanlar bulunur.

Türk ordusunun içinde bir sürü Kürt kökenli askerimiz de bulunmakta, şimdi oraya yardıma gidenlerin Kürtlüklerini ve Türklüklerini mi yoksa insanlıklarını mı sorgulayacağız? 


Türkiye coğrafyası sürekli kaynayan bir kazan gibi... İlk okuldan bu yana (sağcılık solculuk ve terör) kırk yaşıma geldim hep aynı konular, şimdi ismi milliyetçilik, Atatürkçülük karşısında Allah'cılık ve din olarak değişti, içinde debelenen ve bir türlü aydınlığa kavuşmayan bir mekanizma işletiliyor. 

Ordunun içinde yaşanılanlar ya da varolanlar paylaşıldığında vatan haini olursun, dini konulardaki soru işaretlerini paylaşsan dinsiz pislik olmakla suçlanırsın. Dışlanırsın. 

Hiç düşünülemez ki her kurumun içinde ismi bembeyaz bir sayfa gibi olması gerekirken bile bir sürü çarpıklık yaşanabilir.  Bütün bu safsatalar bırakılıp da bilime, spora, çevreye bir türlü sıra gelmez. Korkarım dünyanın sonu gelirken de Türkiye coğrafyası üzerinde birbirini yemek için bekleyecek gruplar olacaktır.

DOLAYISIYLA, DÜNYA GEZEGENİ ÜZERİNDE YAŞAYAN BAŞKASINA İŞKENCE ÇEKTİREN, YOLDA YÜRÜYEN İNSANI BOMBALAYAN, YARDIM ELİNİ UZATANA SİLAH DOĞRULTAN, DİNİNİ MİLLETİNİ ÖNE ÇIKARTIP KENDİNCE DİĞERLERİNE BENİM GİBİ DÜŞÜNÜP BENİM GİBİ YAŞAYACAKSIN ALLAHTANDIR, BİZİM LİDERİMİZDENDİR ŞUDUR BUDUR DÜŞÜNCE SİSTEMİNE TAMAMIYLA KARŞIYIM.

TÜRKMÜŞ, KÜRTMÜŞ, ERMENİYMİŞ, İNGİLİZMİŞ, ÇİNLİYMİŞ, YUNANLIYMIŞ... UMURUMDA BİLE DEĞİL!!!!

AHLAKSIZLIK, DUYARSIZLIK, GÖZÜ DÖNMÜŞLÜK O MİLLETİN GENLERİNE KODLANMIŞ BİR ŞEY DEĞİLDİR, İNSAN BAZINDA DEĞERLENDİRİLMELİ, CEZASI DA O KİŞİYE İNDİRGENEREK GENELLEME YAPILMADAN VERİLMELİDİR. BUNUN İSMİ DE HUKUKTUR. EĞER HUKUK DENİLEN MEKANİZMA OLMASAYDI AYNI BU İSTENDİĞİ GİBİ OLAY KAN DAVASINA DÖNÜŞÜRDÜ.

DOLAYISIYLA TERÖRİST, KATİL, TECAVÜZCÜ vb...OLMAYI SEÇMİŞ KİŞİ KANUN KARŞISINDA YAPTIKLARINDAN SORUMLUDUR, BUNA KİMSENİN EMPATİ YAPMASI BEKLENEMEZ.

UMARIM BUNDAN SONRA YAZDIKLARIM YA DA FİKİR PAYLAŞIMLARIM TERÖRİSTE EMPATİ GİBİ BİR YANILSAMAYA GÖTÜRMEZ.

12 Ekim 2011 Çarşamba

BPA İle İlgili Gördüğüm Yanıltmalar

BPA ve pet şişeler diye araştırma yapıldığında hemen en fazla tıklanma alan yazılar geliveriyor ekrana. Bunlardan birincisi Ahmet Rasim Küçükusta'nın yazısı ve diğer yazıları, bir başka hemen manşet; FATİH ALTAYLI YAZDI DUYDUK DUYMADIK DEMEYİN!

Diğerleri aynı bizim memleket üniversitelerinde yapılan akademik araştırma çalınması ve bu yolla prof olma tadı veren kopyala yapıştır mantığını kullanılması. Sanki medya medya değil, gazeteci gazeteci değil mahalle karısı. Hemen al birisi yazmışsa onu kopyala kendi sitende yayınla aman ne güzel, aferim!

Benim bu köşe yazılarında kendimce sorduğum soru acaba pet şişeden kasıt plastik şişeler midir?

Eğer öyle ise de yanıltma çok.

Neden?

Çünkü plastik şişe olarak genellersen hata yaparsın. BPA maddesi için özellikle 7 ve 3 numaralı plastiklerden uzak durmak gerekiyor (PC, PVC) Diğer numaralarda bu tür bir akma tespit edilmemiştir.

Bunu öğrenmek için benim daha önce yazdığım BPA yazısına gitmek ya da Wikipedi ye bakmak yeterli olacaktır.

PET şişeler denildiğinde yine bir yanlış çünkü esas plastik alınmak zorunluluğu var ise alınması gereken PC, PVC dışındaki PET plastiklerdir. Artık evlerimize sular cam şişelerle gelmediğine göre elimizde böyle bir alternatif de bulunmadığına göre...

Eh bu tür konular pek de prim yapmıyor zaten ama alt tarafı hadi kendinizi geçin de şu çocuklarımıza kullandığımız plastiklerde rakkam okuma alışkanlığı kazanın derim.

Hadi kolay gele!

NOT: Bu bahsettiğim yanılsamaların olduğu birkaç yazıyı burada verdim ama araştırma iki kelime ile yapılabilir, bu konuda daha fazla bir şey yazmama gerek yok, isteyen daha önce yazılmış olan BPA yazılarıma bakabilir.

http://www.ahmetrasimkucukusta.com/2011/09/11/yazilar/tip-yazilari/modern-hayat/pet-siseler-ve-damacanalar-gercekten-zararli-mi-

http://www.ahmetrasimkucukusta.com/2010/09/05/hakkimda/plastiklerdeki-gizli-tehlike/

http://www.haberdisk.com/bpa-icermeyen-pet-siseler-damacanalar-biberonlar-hangileri-kanser-etkisi-yapiyor/ (Bir tek burada kafa karışıklığı yapılmamış)