Uzaktan Maval Haberler...

Hani gazete ya da dergi sahibi genç, hayattan bir haber, çiçeği burnunda ve tecrübesiz gazeteci adayına bir konu verir de adam veya kadın hayatı boyunca hiç düşünmediği ya da tecrübe etmediği bir başlığın içine düşer ya bir anda...

İşte bana geçenlerde aynen bunu hatırlatan bir fotoğrafın altında istatistikimsi bir şeylerle şu haber vardı. " Ev ofisten işini yürüten kadınlar / adamlar çok daha verimli ve mutlu çalışıyor." Fotoğrafta sırıtkan bir anne, kucağında ööle malak gibi bilgisayara bakan bebeği, mutlu mesut profilden bir görüntü...

Valla beni bu araştırma hiççç bağlamadı diyebilirim çünkü bilgiyi oraya aktaranın gerçekten de ne evli, ne de çocuklu olduğunu düşünüyorum. Bir bilgi aktarılırken nasıl deney yapıldığında etkenler vardır ve sen onlardan birini atlarsan sonuç değişir, o şekilde atlanan konular var.

Ofis mesela yıllardır tu kaka yapılmış bir yer olarak düşünülür değil mi? Bana göre ise evi,çoluğu, çombalağı, bir sürü günlük dır dır işi arkada bırakarak işine odaklanman için yaratılmış bir mekan. Yararları çok fazla. İşini yaparken aralarda sigara çay molası, hüp, kaç arkadaşınla lak lak dedikodu, ardından masana getirdiğin çayınla yazacağın rapora odaklan, telefonlarının ardı arkası kesilmiyorsa da yine stresinle turnaklarını ye ama bir başına ol kardeşim! Evdeki gibi bacağında bir çocuk, arka fondan başka biri, ay yemek yandı, ay soğan doğrandı mı gibi fani konulara takılma değil mi ama? (Eve gittikten sonra bir de onlarla bayıntı geçir ama o ayrı bir mesele) Bir de evdeki psikolojide eğer bilgisayar başına oturursan çocuklu bir şekilde inanılmaz bir kötülük yapıyorsun duygusu gelip yapışır yakana.

Evde kalıp da yardımcısız çocuk bakan bir insanın bu gerek baba, gerekse anne olsun bilgisayarla idare edilebilecek bir işe konsantre olabilmesi için çocuklarının daim uyuması gerek! Ver gazı uyut!!! Abartı yok. Çok uslu diyelim, harika ama sen oturdun bilgisayar başına tapata tupada yazıyorsun, çiziyorsun, saatlerce...Olacak iş mi?! Hadi dedin bebeğini aldın kucağına oturttun, hahaha! O zaman tam sekiz şekline girdin. Yazmak imkansız. O küçücük eller parmaklar her yerde, yazdıklarını anında kaybetme riski, bilgisayarının patlama, kilitlenme olasılığı oldukça yüksek.

Belli bir süre sonra zaten bebeğin varsa bir bakmışsın Pavlov'un köpeğine dönüşmüş, sen daha kıçını koyyyaaarrrkkeeeennnn, ciyakkkkkkk! Aynı durum bırakın bilgisayarı, köpekler ve çocuklar için telefonda konuşurken de geçerli. Neden? Çünkü bu tip işlerin hepsinde ilgi çocuklardan hop öbür tarafa kayıyor da ondan. Bazen bir yemek koymanın, bulaşık yıkamanın, hatta çalan bir telefona ya da kapıya bakmanın bile bir kabir azabı olabileceğini deneyimleyen bilir.

Bırakalım bütün bunları ortalamalarda dolaşan bir ev kadını olarak pek tabi ki ortalığın toplanmasını, günlük tuvaletlerin temizliğini, ütü, çamaşır asılması, toplanması, temizlik, yemek işini çeşitli hizmetçiler giderdiği için geriye yalnızca çocuklarınla geçirdiğiniz nitelikli (!) zaman kalmakta...

Çalışan kadınlara da söylenilen bu ya, sanki bakılması gereken bir ev yok ortada, kadın direkt geliyor Aşk-ı Memnu'dan fırlamış bir evde 32 çeşit yemek O'nu bekliyor...O da haliyle hemencecik çocuğuna koşuyor, ödevi varsa anında görüntü veriyor, sinirleri çok sağlam, trafikte kalmamış, üstünü başını deiştirip şöyle bir oh da denmesi icap etmiyor falan filan....

Bana göre bu çizilen resimler evvel zaman içinde diye başlamalı, gerçeklikle yakından uzaktan alakası yok çünkü. Ve sinir bozucu derecede yalan ve ahlaksızca...

Aslında en güzeli, böyle haberi yapanı alacaksın kardeşim, kıracakasın kıçını evde oturtacaksın ama öyle böyle değil, yalnız, herşeyle kendisi başa çıkacak, öteye gitmeye lüzum yok, analarımızın yaşam biçimi. Uzaktan maval okumak nasılmış anlayacak o zaman.

Muhtemelen reality show'un sonunda yaptığı haberi de çiğ çiğ yiyerek programı kapatacak :) Nasıl ama senaryo?! Daha gerçek olduğu kesin de, gerisini bilemem.