Varisi lazerle aldırtacağım denildiğinde de " Aaaa ne kadar kolay, yatırmıyorlar bile gir çık çantada keklik! Hadi biz de olalım lay lay lom!" havası yaratılıyor, öyle mi?
Öyle. Küçümsenecek kadar basite alınmış o kadarını söyeleyeyim!
Şimdiye kadarki bütün ameliyatlarımda düşündüğüm şey bugün de başıma geldi, "Gerçekler anlatılsa zaten hayatın boyunca varisinle yaşar gidersin." dedim kendi kendime. Zaten o zaman kimse hiçbir konuda ameliyat olamazdı ki.
Yine her zamanki gibi ameliyat masasında yatarken ve lokal anestezi ile sol bacağıma bir şeyler yapılırken kendimi zaman makinasına koydum, tıbbın ne derece ilerlemiş olduğunu düşündüm, Ortaçağ'da bir ameliyat sahnesi getirdim gözümün önüne, hani o tp kitaplarında anlatılanlardan, çevremde doktorluğu insan bedenini kesip biçerek test etmeye çalışan insanlar (pek tabi ki erkekler) ve çığlık atan bir zavallı hasta...
Sonra seyrettiğim ama kitabını da okumaya kalbimin dayanmayacağı bir fikre takıldı kafam, "Never Let Me Go" Done olmak için kopyalama tekniğiyle fabrikalaştırılmış insanların hayatlarını düşündüm. Oradaki insanların nasıl dört beş ameliyattan sonra artık masada kaldıklarını, gencecik bedenlerin ne derece acı çektiğini...
Kendi kendime saydım da bu benim dörtbuçukuncu ameliyatım. Bunu lokal anestezi ile olup hemen kalkarak eve gitmeyle yarımdan sayıyorum. Bir hafta sonra aynı bacaktaki kısa olan damar için kalan işlem tamamlanmış, bacak iki harekette bitirilmiş olacak ama artık tek umudum bunun sonuncu olması. Neredeyse Never Let Me Go daki bir sayıya ulaşacağım yani bu gidişle.
Bendeki varis sorunu ta 23 yaşında falan başladı, yalnızca sol bacak, azıcık bir çıkıntıydı o zaman ana damarın üzerinde, o kadar. Zaten babama gösterdiğimde; "Ya de git! bu yaşta varis mi olur?!!!" şeklinde ilgilenme durumu bile reddedildi.
Yıllar geçtikçe sevgili minik varisciğimin yerini koruması bir kenara, artık iki doğumdan sonra bayağı bir sıkıntı yaratmaya başlamıştı. Hele de Arap Emrilikleri'nin bu yarı fırın sıcaklığı işi daha da ilerletti ve sol bacaktaki sızlama, daha çok sağ bacağa yüklenme durumu arttı. Bacak bacak üstüne atınca özellikle fark edilir ve hatta o pozisyonda kalınamaz hale getirdi.
Pek tabi ki burada da iş kontratına dahil edilmiş farklı sigorta şirketleri var, ilk geldiğimizdeki 3 sene kadarki zamanda bir kere acaba diye gittim ama reddedildi. Allah'tan üç sene önce çok memnun kaldığımız bu şirkete geçildi.
Şimdi uygulanan prosedürü anlatayım. Öncelikle varisli bacağın kontrolü ultrasonla yapılıyor. Sorunlu damara gelindiğinde bacağın altından baskı uygulayarak ekrandaki atıma bakılıyor. Benim dediğim gibi yalnızca sol bacakta sorun vardı (Allah'tan) Şu an iki bacağın aynı anda operasyon geçirmesi durumunu hele de çocukla kesinlikle düşünemiyorum da...
Neyse, sağlık sigortanız varsa bu ultrasonlar sigorta şirketine gönderiliyor ve cevap bekleniyor, olumlu ise zaten size bildiriliyor. Ameliyat için karşılıklı uygun bir tarih belirleniyor. Ben her zamanki gibi çocukları babalarına bırakıp kendim gittim, iyi ki arabayla gitmemişim, hemen kalkıp eve gidiyorsunuz çook kolayyyyy nedir kiiii! safsatasına da kanmamışım.
Bir odaya alındım, üzerimdekileri iç çamaşırı kalacak şekilde çıkarıp ameliyat kıyafeti ve terliklerini giydim. Yine tecrübelerle sabitlendiği için bol elbise giymiştim.
Operasyon öyle dediğim gibi bir iki kişilik değildi, odada hemşire, doktor, iki kişi daha vardı. Ultrason tekrar yapıldı, damar keçeli kalemle işaretlendi. O sırada tabi hissedilen yine o ameliyat odasındaki ileri derecede soğuk...Ana damar hemen dizin altından kasığa kadar...
Bütün bacak tentürdüyotlandı. Oturma pozisyonunda iğne uygulandı.
İlk hissettiğim, bir karıncalanma ve mide bulantısı atağı oldu. Sonra ben bakmadım, zaten o anda anlıyorsun hani filmlerde vardır kanı görüp bayılma durumları, kendimi aynı o halde hissediyordum, bakmama olanak da yoktu, işaretlenen bölgeden incecik bir hortumu damara soktular. (Onu da ameliyattan önce doktorum demişti olayı anlamanız için internetten araştırın, biz her adımı anlatıyor olsak da bir bilginiz olsun, oradan biliyorum) O sırada belki de bayılma riski için bir tane yardımcı yatakta arkamda bekliyordu, sordular ne hissediyorsun ve yavaşça yatırdılar.
Bu sefer sanırım ikinci bir şey daha sokuldu bacağa, lazeri onunla uyguladılar. Bu işlem kan damarına uygulandığı için oldukça kanlı da aynı zamanda. Sürekli bacakta hissedilen, soğuk bir şeyler uyguladıkları, akışkan bir madde, onunda ne olduğunu bilmiyorum yalnızca hissettiğim o.
İkinci işlem uygulanırken doktorum sürekli benimle konuştu ve acı hissettiğiniz an söyleyin diye uyardı. İşin ilginç yanı sanırım bu benim yapımdan da kaynaklanan bir şey, stres anında bağırsaklarımı etkiliyor ve verilen ilaçlar bağırsaklarda ani bir hareketlenme yarattı, tuvalete koşup sancılar içinde kıvranılacak türden değil yalnızca hareketli işte...
Derken lazer uygulaması yapıldı, ondan önce mi ya da sonra mı tam olarak hatırlamıyorum ama kasığa kadar yine belki altı yedi tane iğne yapıldı, kasık kısmında özellikle çok sevimsiz bir tecrübeydi, bütün iğnelerin yapılışını hissettim, dereceleri farklıydı yalnızca. Ve iğnelerin ardından sokulan ne varsa geri çıkarıldı yavaşça...
Bacak hemşire tarafından sert hareketlerle temizlendi (o kadar tentürdüyot ancak öyle gideceği için) ve yavaşça kaldırıldım. Üstümü değişmek için hemşire bana eşlik etti, nasıl hissettiğimi sorup durdular.
Ağır bir ağrı kesici verildi, eğer ihtiyacım olursa iki doz alabileceğim söylenildi ve eşim gelip çocuklarla beni hastaneden aldııııı. Eve geldik, anestezi devam ettiği için azıcık bir sızı ve hafif bir topallama dışında pek bir şey yoktu ve hatta masanın tozu, azıcık yerlerin pisliğini bile hallettim.
Sonra eşim ben rahat edeyim, dinleneyim diye çocukları dışarı çıkarttı belki bir saat...Kasıkta yanma, bütün bacağımda aynı şekilde, üzerine basamama, otursam olmadı, yatsam olmadı, geri geldiklerinde zırlamaya başlamıştım artık. İkinci doz ağrı kesici...
Yattım...Belki bir saat uyandığımda acı %80 azalmıştı, en azından sağa veya sola döndüğümde bir bacak diğerinin üzerine biner ya onu yapabilir hale gelmiştim.
Kalktım...Saat neredeyse 22:00, bağırsaklarım halen faal. Mide bulantısı çoook hafif ama backround da.
Haftaya ikinci operasyona alınacağım. Bu sefer dediğim gibi anadamara göre kısa damarda işlem yapılacak. Her bir operasyon sonrası hava alabilen ama dar, kasığa kadar bir çorap giyiliyor, ayak parmaklarını kapatmayan ve rahatsız etmeyen ama haminne görünümlü bir çorap bu. Operasyonun ertesi günü duş alınıp tekrar giyilecek, uyurken dahi 15 gün boyunca çıkarılmayacak. Bu dönem sırasında pek tabi ki güneşlenme, yüzme gibi faaliyetler yapılamayacak. Operasyon sonrası dinlenme iki gün denildi.
Sanırım yarın herşey çok daha normale dönüşecek. Yani, umarım öyle olur.
Kısaca söylemek ve yazıya nokta koymak gerekirse, en ufak bir şey diye küçümsediğimiz her türlü operasyon iriti edici bir deneyim de aynı zamanda. Bu unutulmamalı.
10 yorum:
ıyy cok gecmiş olsun korka korka okudum benim sol safeni almaları lazım korkudan gidemiyorum, lazerde hiç kolay gözükmedi gözüme herhalde son raddeye kadar kaçacağım ama istanbul sıcğı beni çok zorluyor! iyi haberlerini bekliyorum tekrar çok geçmil olsun.
Geçmiş olsun Evin Kedisi. Bizim burada bir tanıdık da iki bacağından olmuştu, bir süre tekerlekli sandalyeyle dolaştı, yürümesi yasaktı. Ama birkaç hafta sonra yine kısa etekler, elbiseler giymeye başlaması bana, operasyonun pek de ağır olmadığını düşündürmüştü. Bir de, şırıngayla damarlarda biriken kanı çekiyorlar diye duymuştum, bacak delik deşik oluyormuş ama yine de kesip biçme olmadığı için hafif bir şeymiş. Senin damarlar kısaltıldı galiba... Neyse, tekrar çok geçmiş olsun.
Fatma.
Sevgili Beste;
Birincisi sıcaklarda olmamaya çalış, güneşi gördüğün an patlayacak gibi hissediyorsun çünkü. Yalnız çorap olabildiğince iyi dizayn edilmiş burada bile beni bayıltmadığına göre o konuda söyleyecek bir şeyim yok. Şimdi ben çocuklarımda da aynı şeyi uyguladım iğneye giderdik biraz acıyacak derdim, aaa hiç acımayacak bana ahlaksız bir yalan olarak gözüktü hep ve inan büyük kızım kendini o acıya hazırlar ve metanetli olurdu. Burada da yapılan aynı olduğu için kızgınım (ben zaten bu konularda hep kızgınımdır yazılarımda:))) )Denilse çantada keklik değil sonuçta ameliyattır iki üç gün sıkıntınız olur o zaman hah diyeceğim gel alnımdan öp ama hayır kime lazerle varis dediysem hı hı dedi geçti o ameliyat bile sayılmaz gibi bir haller var millette tepkim ona oldu, yoksa asla ve asla bir sezeryanla veya bir organını aldırtmakla falan karşılaştırılamaz tabi ki. Acısı en azından bende şiddetli bir şekilde ameliyattan bir saat sonra başladı ama iki saat içinde ben baygın bir şekilde iki voltaren yutmuş uyuyordum zaten. Şu an ikinci akşamımdayım ve de bacağımın arkasındaki o fazlalık hissi yokolmuş durumda. Yalnız o ana damar boyunca morarma var o da gayet beklenen ve normal bir şey. Sağol yorumun için.
Yürümesi yasak mıydı?!!! Amanın! Benim bugün ikinci günüm ameliyat sonrası kimse yürümeyeceksin falan demedi yahu! Onu bırak dün yedi saat dışarı çıktım, artık döndüğümde midem bulanıyordu hafif ve topallama başlamıştı ama bugün çok daha iyiyim ve temizlik yaptım! Ha hala sekiyorum azıcık orası ayrı. Yürümek ters mi etkiliyor yoksa sıçtık valla :(((
Bir de evet şırınga yapıldı ama ben onu ilaç mı veriyor kan mı çekiyor diye bakmadım hatta anestezi ilacı veriyor yukarı doğru dedim, demek ki yanılmışım. İki gün dinlenme denildi hay allah kafam oraya takıldı şimdi benim :(
Çok geçmiş olsun kedicim..sanıyorum yanlış zamanda oldun kışın olmak daha iyi diyor buradaki dr lar.Ben de kışın olacagım ama benimkiler henüz kılcal varis..again geçmiş olsun
Melike'cim kesinlikle haklısın bu yazın olacak bir şey değil ama benim herkesin tatilde olduğu bir döneme getirmem şarttı ne yazık ki. Bu arada bacak bir morardı bir morardı anlatamam, dediğin gibi sıcağa çıkar çıkmaz müthiş bir rahatsızlık hissettiriyor bir de o var. İmkan varsa kış ayı tercih edilmeli doğrudur...Bir de son ekleme bugün beşinci gün sanki zaman zaman içerden damarı çekiyorlarmış duygusu oluyor, biraz acı devam hatta ağrı kesici aldım rahatlatsın diye o da mide bulantısı yaptı biraz ıyyy ıy! Sana da geçmiş olsun şimdiden.
Geçmiş olsun. Benim de sol bacağım çok kötü. Şu anda hamileyim. Bu dönem, emzirme dönemi geçsin ben de ameliyat olmak istiyorum çünkü mahvediyor. İnşallah tekrarlamaz, tümden kurtulursunuz.
Teşekkür ederim Bahar :)
Bu arada iğneler kan çekmek değil kademeli anesteziymiş yani benim düşündüğüm doğruymuş, bilginize.
Yorum Gönder